Beşerler Olarak Neden Başka Canlılar Üzere Çiftleşme Devrine Girmeyiz? Yoksa Giriyoruz da Farkında mı Değiliz?

Özellikle konutunuzu paylaştığınız canlılardan da anlayacağınız üzere hayvanlar, çiftleşme devrine girer ve bu dönemlerde ağır bir üreme isteği yaşarlar.

Peki temelde bir hayvan olan biz beşerler neden bu türlü bir periyoda girmeyiz? Yoksa giriyoruz fakat biz mi farkında değiliz?

Hayvanlar, yavrularını daha elşverişli devirlerde dünyaya getirir.

Çoğu hayvanın üreme mevsimi vardır. Böylelikle yavrular; daha fazla yiyecek olan, güneş ışığının güzel düzeyde olduğu ve hava kurallarının çok sert olmadığı dönemlerde doğar yahut yumurtadan çıkar. Elbette, senede iki sefer kızgınlığa giren köpek ırkları yahut yıl uzunluğu üreyen kemirgenler üzere istisnalar da var.

Canlılar dünyasında, “mevsimlik yetiştiriciler” ve “sürekli yetiştiriciler” olarak ikiye ayrılırız.

Ayılar yahut sincaplar üzere “mevsimlik yetiştiriciler”, yılın muhakkak vakitlerinde cinsel aktivite gösterirler. Üstelik bu cinslerin dişileri, sırf belirli vakitlerde artan cinsel aktiviteye yol açan fizyolojik ve davranışsal değişiklikler getiren bir döngü yaşarlar. Gebelik gerçekleşmezse rahimdeki endometriyal astar tekrar emilir.

“Sürekli yetiştiriciler” kümesindeki biz beşerler ise tertipli olarak yumurtlarız ve yumurta döllenmezse regl oluruz. Yani cinsel aktiviteye teşvik edilmek için fizyolojik süreçler gerekmez.

İnsanlardaki çiftleşme devriyle ilgili farklı görüşler bulunuyor.

Bazı bilim beşerlerine nazaran; mevsimsel çiftleşme, beşerler için hâlâ devam ediyor. Kuzeybatı Kenya’daki göçebe Turkana’da, tüm doğumların yarısından fazlası, gıda bolluğunun fazla olduğu ilkbahar mevsiminde gerçekleşiyor.

Gıda bolluğuna ek olarak, çevresel ve toplumsal faktörler de beşerler üzerinde tesirli olabilir. Journal of Reproductive Rhythms’te yayımlanan bir araştırmaya nazaran, Güneş günde yaklaşık 12 saat parladığında, sıcaklık 10 ila 21 derece ortasındayken bayanların yumurtlama mümkünlüğü daha yüksek ve erkekler de daha fazla sperm üretiyor.

Araştırmalar, insanların muhakkak dönemelerde daha çok ürediğini kanıtladı.

Journal of Human Reproduction’da yayımlanan bulgular, Çekya’da 25 ila 34 yaşları ortasındaki evli ve eğitimli kadınların ilkbaharda daha çok doğum yaptığını gösterdi.

İlkbahar periyotlarında cinsel yolla bulaşan hastalıkların daha fazla teşhis edilmesi, daha fazla prezervatif satın alınması, Google aramalarında cinsel içerikli sorguların daha fazla olması ve kürtajın artması üzere faktörler muhakkak bir periyotta insanlardaki cinsel aktivitenin arttığına işaret ediyor. 

Diğer bir görüşe nazaran ise çiftleşme alışkanlıklarımız vakit içinde köreldi.

Evrim nedeniyle, kullanılmayan uzuvların ve fonksiyonların köreldiğini biliyoruz. Fizyolojik yahut hormonal olarak muhtaçlığımız olmayan şeyler, vakitle azalarak yok olabilir ancak birtakım durumlarda onların bir modülünü hâlâ muhafazaya devam ederiz.

Yani tahminen de öbür canlılar üzere çiftleşme mevsimlerimiz vardı lakin vakitle çevresel ve biyolojik faktörlerimiz değiştikçe bu da vakitle köreldi. 

Öteki canlılara nazaran karmaşık yaratıklarız.

Belirli bir ‘çiftleşme dönemi’ geçirmesek de karmaşık yaratıklar olduğumuz için; çevresel, toplumsal, biyolojik ve ruhsal faktörler etkisini göstererek bize çiftleşme ve üreme eğilimi verebilir. 

Yazar Dominique Clark ise bu bahiste, “İnsanlar, birlikte olmak ve temas kurmak isterler. Bu yüzden münasebet ararlar. Lakin bu, sert kışı atlatıp düzgün bir havada yavrular üretmek için değil, yalnızca seks dileği içindir.” diyor.

Kısacası, farklı görüşler olsa da dönemsel bir üreme artışı olduğunu inkâr edemeyiz.

Evimizdeki kedilerde olduğu üzere, muhakkak aylarda kızgınlığa girip bu devir geçince güya hayatımızda hiç cinsellik yokmuş üzere davranmasak da muhakkak dönemlerde daha fazla çiftleştiğimiz aşikâr.

Diğer cinslere kıyasla daha duygusal bağlar geliştirmemizin de yıl içinde farklı farklı periyotlarda seks yapabilen canlılar olmamıza tesiri de bu mevzuda büyük rol oynuyor.