Beynindeki Tümör Yüzünden Seri Katile Dönüşen Charles Whitman’ın Tuhaf Kıssası: Pekala Hatalı O mu, Yoksa Tümörü mü?

Whitman’ın, beyninin saldırganlık ve endişe ile ilgili kritik noktalarından biri olan “amigdala”sında tümör vardı. Bu da beynimizin hastalık ya da hasar sonucunda değişikliğe uğrayabileceğinin, davranışlarımızı ya da kişiliğimizi değiştirebileceğinin örneklerinden biri.

Whitman’ın nasıl bir hayatı olduğunu okuduktan sonra bir tümörün nelere yol açabileceğine hayli şaşıracaksınız.

IQ’su 139 olan bir çocuktan seri katile gerçek giden hayat seyahati.

Charles Whitman, kibar bir çocuk olarak bilinirdi ve epeyce uyanıktı. 6 yaşındayken yapılan bir imtihanda IQ’sunun 139 çıkması da onu muvaffakiyete gerçek sürükledi. Liseden mezun olduktan sonra Amerika Birleşik Devletleri Deniz Piyadeleri’ne giren Whitman, 72 öğrenci ortasından yedinci olarak mezun oldu. Hatta Whitman, 18 aylık verdiği hizmetten sonra keskin nişancı rozeti ve Deniz Piyadeleri Seferi Madalyası kazandı.

Hem rozet ve madalyayı kazanması hem de kabiliyetli bir keskin nişancı olmasının sebebi ise babasıydı. Ateşli silah koleksiyoncusu babası, çocuklarına ateş etmeyi öğretti ve onları tertipli olarak ava çıkarırdı. Whitman, 16 yaşındayken bir sincabın gözünü çıkaracak kadar iyi bir nişancıydı. Whitman tıpkı vakitte uygun bir izciydi de.

Whitman, Deniz Piyadeleri’nden sonra ise evvel fatura tahsildarı, sonrasında da banka memuru olarak çalıştı. Trafik araştırmacısı ve biyoloji öğretmenliği de yaptığı öbür işler ortasındaydı.

1966’da Charles Whitman; şiddetli baş ağrıları, iş ve okuldaki gerginlikleri, o devirlerde anne ve babasının ayrılmasından duyduğu hüzünleri sebebiyle üniversite psikiyatristi ile görüştü.

Whitman’a bir dizi ilaçlar verildi lakin kendisi terapilere devam etmediği üzere ilaçlarını da nizamlı kullanmadı.

Katliam günü geldi çattı ve Whitman evvel mektuplar yazdı, sonra sırayla öldürmeye başladı.

Katliamdan bir gün evvel Whitman, intihar notunu yazarken yapacaklarını da açıkça kaleme aldı. İntihar notunda şunlar yazıyordu:

“Beni bu mektubu yazmaya iten şeyin ne olduğunu tam olarak anlamıyorum. Belki de son vakitlerde yaptığım hareketlere belgisiz bir neden bırakmaktır. Bu ortalar kendimi sahiden anlayamıyorum. Ortalama, makul ve zeki bir genç adam olmam gerekiyor. Ancak son vakitlerde (ne vakit başladığını hatırlamıyorum) pek çok alışılmadık ve mantıksız niyetin kurbanı olmuş durumdayım. Vefatımdan sonra görünür rastgele bir fizikî bozukluk olup olmadığını belirlemek hedefiyle bana bir otopsi yapılmasını diliyorum.” 

Whitman, intihar notuna annesini ve karısını da öldüreceğini, annesinin hayattan hak ettiği kadar zevk almadığını, karısının da kendisine uygun bir eş olmadığını yazdı. Ayrıyeten onları bu dünyanın acısından kurtaracağını düşündüğünü, yapacaklarından sonra da utanç duymalarını istemediğini belirtti.

Ve katliam başladı.

1 Ağustos gecesi Whitman evvel annesini, yatağında öldürdü ve üzerini çarşafla örttü. Annesinin konutundan çıkarak kendi meskenine gitti ve karısını da göğsünden 5 defa bıçaklayarak öldürdü. Yatağında uyurken öldürdüğü karısını da çarşafla örttü.

Sabah saatlerinde Teksas Üniversitesi yerleşkesine geldi. Personel üzere giyinerek silah ve birtakım aletlerle dolu çantasını saat kulesinin 28. katındaki müşahede güvertesine çıkardı. Kuledeki 3 kişiyi öldürmesinin akabinde müşahede kulesinden aşağıdakilere ateş etmeye başladı. Katliamından yaklaşık 90 dakika sonra ise güverteye ulaşan polisler tarafından öldürüldü. Whitman bu 90 dakikada 31 kişiyi yaralarken 14 kişiyi de öldürdü.

Her şey otopsi sonrasında anlaşıldı.

Whitman’ın isteği üzerine otopsi yapıldı ve beyninde küçük bir madeni para büyüklüğünde tümör tespit edildi. Bu tümör, dehşet ve saldırganlıkla alakalı “amigdala”ya baskı yapıyordu. Birtakım nörologlar, bu küçük basıncın bile Whitman’ın beyninde bir dizi reaksiyona yol açması ve olağan şartlarda sıra dışı sayılacak birçok davranışı sergilemesine yettiği sonucuna vardı. Değişime uğrayan bölge, Whitman’ın kişiliğini de değiştirmişti.

Bazı nörologlar ise görülen makhemede daha ihtiyatlı davrandı ve beyinle ilgili mevcut bilgilerin, hareketleri açıklamaya imkan vermediğini söyledi. Whitman’ı cinayete tetikleyenin ne olduğu koca bir sır olarak devam ederken kimi psikiyatristler de Whitman’ın babası ve annesi ile olan bağından kaynaklı olabileceğini düşünüyor. 

Beyinsel değişimler, bizi biz yapanlarla oynayabilir.

Amerikalı Nörobilimci ve “Beyin Senin Hikâyen” başta olmak üzere birçok kitabı bulunan David Eagleman, beyinsel değişimler ile insanların da değişebileceğini söylüyor. Buna husus ve alkol alımını örnek gösteren Eagleman, sara hastalığının kimi insanları daha dindar hale getirebileceğini de belirtiyor.

Parkinson hastalığı ve tedavisinde kullanılan ilaçlar münasebetiyle insanların inançlarını kaybettiği ya da kumar bağımlısı olduğu da verilen örnekler ortasında.

Whitman’ın hayat kıssasını okudunuz. Pekala sizce katil, Whitman mı yoksa beyninde yer alan tümör mü?