Bir Vakitler Gün İçinde Kullanırken Artık Hiç Kullanmadığımız 15 Nostaljik Cümle

Biraz geçmişi hatırlayıp günümüz teknolojisine duacı olabiliriz. Kim bilir belki bundan 10 yıl sonra da artık kullandığımız cümlelere gülüp geçeceğiz.

Yer verdiğimiz cümlelerden hatırlayacaklarınız ile yaşınızı ortaya çıkaracağınız kesin. Haydi başlayalım!

“İnce uçlu/kalın uçlu şarj aleti olan var mıııı?”

Nokia periyotlarında sık kullandığımız cümlelerdendi. Yakın tarihte ise “iPhone şarj aleti olan var mı?” cümlesi de tarihin tozlu sayfalarındaki yerini aldı.

“Kanka ya, Bluetooth’unu açar mısın? Bir şey göndereceğim.”

WhatsApp olmadığı zamanlarda müziklerimizi ya da fotoğrafları Bluetooth ile gönderiyorduk. Artık binbir türlü usulle daha süratli göndermek mümkün. Hey gidi günler hey.

“Bana kontör atsana.”

Konuşmaya farklı, iletiye farklı kontör gittiği vakitlerde kontörden nasıl tasarruf edeceğimizi hesaplıyorduk. Kontör bize iktisatlı davranmayı öğretti.

“Slm, nbr, naBeR naP!YosUN!”

Bir vakitler Türkçeyi katlediyorduk. Aman ikinci bildiriye geçmeyelim diye “slm, nbr” yazarken Türkçe karakterleri bile kullanamıyorduk. Hele bir de T9 devreye girerse karakter sayısı bir anda düşüyordu. 

“Eve varınca çaldır, ben anlarım.”

O yıllarda, “eve geldim” demek için kontör harcamaya kıyamazdık. Aman kontörümüz gitmesin diye de bir orta herkes çaldırmaya alışmıştı. Bi nevi şifreli bağlantı kuruyorduk.

“O kadar parası var hâlâ ödemeli atıyor.”

Arkadaşlara ödemeli atardık zira o kontörler gece sevgilimizle iletileşmek için lazımdı :D

-Nerede bizim fotoğraflarımız?

-Daha yeni tab ettirdim, birkaç güne çıkar.

Hafıza kartı geldi, nostalji bitti. Karanlık ve kırmızı odalarda itinayla fotoğraflar tab ettirilirdi, fotoğraflarımız nasıl çıkmış diye de merakla beklerdik. Çıkan fotoğraflar da çabucak dağıtılır ya da çerçeveletilip en hoş köşeye asılırdı. Şimdilerde ise fotoğraflarımızı elektronik ortamların uçsuz bucaksız köşelerine gömüyoruz.

“Kıpırdamayın! Yalnızca 2 poz kaldı.”

Nerede şimdiki üzere hafıza kartları. Evvelden kalan pozlar değerliydi. Herkes gözünü kırpmamak için ayrı efor sarf ederdi.

“Abi, masa 8’i yarım saat uzatır mısın?”

Yanına da tost gömdük mü, tamamdır.

“Yılanda rekorun kaç?”

Yılan büyür giderdi ve yanana kadar asla telefonu bırakmazdık.

“Oğlum, şu kanalı değiştir haydi.”

Uzaktan kumanda ile tanışmadığımız devirde meskenin en küçüğü uzaktan kumanda vazifesi görürdü :)

“Sizin video VHS’mi?”

80’ler kuşağı burada mı?

“Kapat şu atariyi, televizyonu bozacak.”

“Üfle, çalışır” diyenler de burada mı? Kaç yıl geçerse geçsin çoğumuz hâlâ atariyi özleriz. Adaptörün ısınmasını da hatırladık mı?

“CD’yi kolonyayla sil, o denli tak!”

Walkman’in pilleri biterdi. Discman’i olanların ise havasından geçilmezdi.

“Kasetin B yüzü, 3. müziğini senin için kaydettirdim.”

Şimdiki üzere YouTube’dan, Spotify’dan link göndermek yoktu. Romantizm için emek vardı. Karışık kasetler hazırlardık.

Eskiyi yâd ettiğimize nazaran sizin de aklınıza gelen tarihi cümleler varsa yorumlara bekliyoruz.