Cihanın Derinliklerinde Bir Yerde Apayrı “İnsanların” Olma İhtimali Nedir?
Evrende insan gibisi öteki canlılarla müsabakamız fikri bir bilim kurgu romanından çıkmış üzere geliyor. Lakin bu ihtimalin hiç uzak olmadığını düşünmek için aslında ziyadesiyle sebebimiz var.
Muhtemelen bu kadar uçsuz bucaksız bir cihanda muhtemelen yalnız değiliz ve insan üzere gelişmiş zekâ ve maharetlere sahip öteki türler vardır diye düşünürüz. Bizden diğerleri da var mı sorusu binlerce yıldır tüm insanlığın aklını kurcaladı.
Bazı astrobiyologlar uzayın derinliklerinde insan gibisi canlıların olmamasının imkansız olduğunu söylerken kimileri bunun çok düşük bir ihtimal olduğunu söylüyorlar.
Evrenin temel yasaları cihanın tamamında geçerli olacağından birebir Dünya’nın birinci oluşumundaki üzere şartların cihanın öteki yerlerinde de meydana gelmesi bunlardan benzeri unsurların ve emsal gezegenlerin oluşması ve nihayetinde de emsal canlı türlerinin oluşması mümkün olabilir.
Cambridge Üniversitesinden astrobiyolog Simon Conway Morris, kozmosta diğer gezegenlerde insan gibisi varlıkların yaşıyor olmalarının kaçınılmaz olduğunu söylüyor. Bunu da konvergent evrim teorisine dayandırıyor. Konvergent evrim teorisine göre evrimin kendisi bir doğa maddesidir ve bu doğal yasa farklı gezegenlerde de Dünya’da olduğu üzere işler.
Dolayısıyla Star Trek’teki gibi mavi ve yeşil uzaylı insan benzerleri canlıların varlığı teoride mümkün.
Konvergent evrim teorisine nazaran rastlantısal etkiler vakitle dengelenir ve vakitle çok farklı ortamlarda emsal organizmalar ortaya çıkmaya başlar. Örneğin kuşlar, yarasalar ve böceklerde uçma yeteneği birbirinden başka ve bağımsız formda evrimleşmiştir.
Başka bir Cambridge’li bilim insanı olan Arik Kershenbaum da Morris üzere insana misal şekillerde evrimleşmiş alien hayatın var olabileceğine inananıyor. Kershenbaum‘a nazaran evrim kozmosun tamamındaki hayatı açıklayan temel sistemdir ve Dünya‘da keşfettiğimiz prensipler kainatta de geçerli olacaktır.
Bazı astrobiyologlar ise cihanda insan gibisi varlıkların ortaya çıkmasının çok sıkıntı olduğunu, zira kozmosta hayatın evrimi için gerekli olan şartların az denk gelebilecek ve karmaşık şartlar olduklarını savunur.
Örneğin üstün zekâya sahip bir tıbbın evrimleşmesi için uzun bir süreç gerektiği ve bu sürecin çok sayıda rastlantısal etkenin bir ortaya gelmesiyle gerçekleştiği düşünülür. Münasebetiyle bu rastlantıların öteki gezegenlerde tekrarlanması hayli düşük bir olasılıktır.
Uçsuz bucaksız olan tek şey cihan değil, zamansal ihtimaller de sonsuzluğa uzanıyor.
İnsan gibisi canlılar kozmosta, milyarlarla söz edilen vaktin rastgele bir devrinde var olmuş olsalar bile birebir vakte denk gelme ve müsabaka ihtimalimiz çok düşük olabilir. Örneğin Dünya’ya bakalım. Dünya’nın bilinen tarihi 4.5 milyar yıl. İnsan tipi ise en ilkel formlarından başlayarak yaklaşık 200.000 yıldır varlığını sürdürüyor. Yani Dünya’nın tarihine kıyasla çok kısa bir müddettir varız.
Evrenin çok daha uçsuz bucaksız tarihini düşündüğümüzde ise insan cinsinin var olduğu vakit dilimi okyanustaki bir kum tanesi kadar kalıyor. Münasebetiyle öbür tiplerin bu geniş vakit aralığı içinde ne vakit var olduklarını ve ne vakit evrenden silindiklerini hesaba katmamız gerekiyor. Bu da var olmuş olsalar bile müsabaka ihtimalimizi inanılmaz derecede düşürüyor.
“Evrende bizden diğerleri da var mı?” sorusunu cevaplayabilmek için daha fazla araştırmaya gereksinimimiz var.
Evrende öteki gezegenlerde insan gibisi varlıkların yaşayıp yaşamadığı sorusu hala bilimsel olarak cevaplanmış değil. Geleceğin teknolojik araçları ve keşifleriyle birlikte bugün öne sürülen tüm kanılar değişebilir.