Dünyanın En Büyük Tren İstasyonu Olan Bu Yapıda Kalabalık Ortasında Bile Fısıltıları Duymak Mümkün! Pekala Lakin Nasıl?
İster durak sayısı olsun ister kentin içinde kapladığı alan yahut taşıdığı yolcu sayısı olsun, New York’taki Grand Central Terminali dünyanın en büyük tren istasyonu olma özelliğini taşıyor. 1913 yılında inşa edilen bu görkemli yapı, her gün ortalama 750.000 ziyaretçiyi ağırlıyor.
Grand Central Terminali’nin bir günde bu kadar konuk ağırlamasının sebebi elbette yalnızca tren istasyonu olmasından kaynaklanmıyor. Grand Central’in öbür istasyonlardan farklı özelliklerinden biri de istasyonun alt katında bulunan bir fısıltı galerisine sahip olması.
Peki Grand Central Terminal’in kuzey galerisinde yer alan bu özel yere neden “Fısıltı Galerisi” deniyor?
Grand Central Terminal’de her gün trenler için son davetler, trenden inen insanlar ve onları karşılayanların sesleri büyük bir gürültü oluşturuyor. Her gün ortalama 750.000 kişiyi ağırlayan tren istasyonunun sessiz olmasını pek natürel bekleyemezdik. Tüm bu gürültünün ortasında fısıltıları bile duyabileceğinizi düşünür müydünüz? Fısıltı Galerisi’nde bu mümkün…
Tam tamına 49 dönümlük alan kaplayan istasyon, 1871 yılında bir merkez depo olarak kullanılıyordu ve kullandığı alan bayağı küçüktü. Fakat yıllar süren yenilemelerin akabinde 1913 yılında istasyon olarak kullanıma açıldı ve 60’tan fazla pisti kaplamaya başladı. O denli ki istasyonun dördüncü katı bir tenis kortu kadar büyük.
Eğer olur da bir gün yolunuz düşerse Fısıltı Galerisi’ni bir alt katta bulunan yemek katında, tanınan Oyster Bar & Restaurant’ın çabucak yanında bulabilirsiniz. Bu katta dört kemerli köşeler bulunuyor. Kemerlerden birine dönen biri, etraf çok gürültülü olsa bile öbür kemerde duran kişinin fısıltısını duyabiliyor. Pekala lakin nasıl?
Fısıltı Galerisi’nin gerisindeki mühendislik olağanüstüsü, fısıltıları duymamıza imkan sağlıyor.
Görsel: New York Grand Central Terminal’in çini işlemeli tavanları.
Grand Central Terminal’in göz alıcı duvarları, Rafael Guastavino‘nun yapıtıdır. Bir çini ustası olan Gustavino, istasyonun tavanlarını kendi çini çalışmaları ile kapladı. Bu işlemelere de “Gustavino” ismi verildi.
Bu çiniler kavisli bir tavan oluşturuyor. Tavandaki döşemeler sıkı bir halde yerleştirilmiş hâlde ve rastgele bir havalandırma bulunmuyor. Münasebetiyle da ses dalgalarının kaybolacağı bir yer de yok.
Ayrıca istasyonda sesi emebilecek rastgele bir malzeme bulunmuyor. Yani yalnızca bir kemerde durup fısıldadığımızda, ses dalgaları hapsediliyor ve üst gerçek çıkıp diğer bir kemere yanlışsız yol alıyor. Böylece başka kemerde duran biri, sesimizi duyabiliyor. Bu yüzden yapıya Fısıltı Galerisi (Whisper Wall) ismi verildi.
Peki Fısıltı Galerisi’ne gelen beşerler, orayı neden bu kadar çok seviyor?
Görsel: Fısıltı Galerisi’nde bir kemere dönüp fısıldayan bir adam.
Günde ortalama 750.000 kişiyi ağırlayan bir yerin sessiz ve sakin olmasını bekleyemeyiz. Lakin Fısıltı Galerisi’nde bir kemerden öteki kemere ulaşan fısıltıları duyabilmek, büyük bir gürültünün içinde yan yanayken bile bazen birbirini duyamayan insanların fısıltıları bu sayede duyabilmesi, heyecan verici olsa gerek.