Güneş’e Uzun Mühlet Baktığımızda Gözümüze Tam Olarak Neler Olur?

Güneş, gezegenimizin hayat kaynağı. Isı ve ışık sağlayarak ömrün oluşup sürmesinin en değerli nedeni olan yıldızımız, daha milyarlarca yıl gökyüzümüzde doğup batmaya devam edecek.

Güneş ile ilgili çoğumuzun duyduğu bilgilerden biri, uzun müddet bakıldığında kalıcı körlüğe bile sebep olabilmesi. Pekala nasıl oluyor da gözümüze bu derece bir ziyan verebiliyor?

Öncelikle ışığın, aslında son derece yüksek miktarda enerji taşıdığını bilmek gerekiyor.

Fakat ışık kaynaklarının gücü ve uzaklığı, gözümüze ulaşana kadar ışığın yapacağı tesirin zayıflamasına neden oluyor. Hasebiyle gökyüzünde yahut yeryüzünde olsun, kimi ışık kaynaklarına bakmakta sakınca yokken, kimileri eza yaratabiliyor.

Güneş’e teleskopla bakarken, ziyanlarını engellemek emeliyle özel filtreler kullanılıyor. Bu filtreler olmadan teleskopla bakmak, akla gelebilecek en berbat fikirlerden biri. Yalnız teleskopa gerek kalmadan, olağan biçimde başınızı kaldırıp uzun mühlet baksanız dahi, gözlerinizi mahvedebilirsiniz.

Açık havalarda Güneş, ortalama bir ampulden tam 5000 kat daha parlak oluyor. Bu türlü bir güce sahip güneşe sadece bir anlığına bakıp başınızı çevirdiğinizde, gözünüzün önünde bulanık bir yuvarlak halin belirdiğini görürsünüz.

Bu imajın oluşmasının sebebi, gözünüzde bulunan ve gelen ışığa dair bilgileri işleyen hücreleriniz ve bu süreçler mühletince kullanılan proteinlerin, ağır ışık bombardımanı sonucunda adeta kısa devre yaparak ziyan görmesinden kaynaklanıyor.

Gözde ağrı reseptörleri de bulunmadığı için, rastgele bir biçimde ağrı yahut sızı hissetmiyorsunuz; ama bulanık imaj bir müddetliğine gözünüzün önünde kalıyor.

Eğer bakmaya uzun mühlet devam ederseniz, gözünüze kolay bir çok yüklemeden daha fazlasını yapıyorsunuz.

Her şeyden evvel, olağandışı derecede yüksek ölçüde mor ötesi ışın, gözünüzün ön kısmındaki korneanızı yakıyor; ve bu olay çok keskin bir acı hissetmenize de neden oluyor.

Çünkü korneada, gözün geri kalanının bilakis ağrı reseptörleri bulunuyor; tam olarak bu sayede gözünüze bir şey girdiğinizde acı hissediyorsunuz.

Üstelik tek sorun mor ötesi ışınlar da değil; yoğun ölçüdeki ışık, retinanızdaki dokulara hasar veriyor ve gözünüzde ışığın bir daha olağan biçimde işlenmemesine neden oluyor.

Maruz kalınan mühlet arttıkça, aldığınız hasarların düzgünleşme mühleti de giderek uzuyor ve bazen yılları bulabiliyor. Çok ender durumlardaysa gözünüz bir daha asla güzelleşmiyor.

Bir diğer bahis ise Güneş tutulmaları esnasında, yıldızdan gelen ışığın birçoklarının engelleniyor olması nedeniyle, Güneş’e bakmanın inançlı olduğu yanılgısı.

Normal koşullarda Güneş’e bakarken gözlerimiz kısılır, bu bedenimizin otomatik aldığı bir tedbirdir. Lakin tutulmalar esnasında Güneş’in ışığı oldukça azaldığı için, bedenimizdeki bu düzenekler devreye girmez ve uzun mühletlerle güneşe bakabiliriz. Bu esnada da fark etmeden ziyan görmeye devam eder ve kalıcı körlüğe varan sonuçlarla karşılaşabiliriz.

Özetle, Güneş’e bakmanın uygun bir yanı yok. Onun yerine geceleri Ay’a uzun uzun bakabilir yahut görebildiğiniz öteki yıldızları istediğiniz kadar inceleyebilirsiniz.