Korkutucu Halüsinasyonlara Neden Olan “Bad Trip”i Yaşayanların Anlattığı Rahatsız Edici Tecrübeler
Uyuşturucu temelli kimyasal hususların kullanımıyla ortaya çıkabilen “bad trip”, birçok insanın hayatındaki en berbat deneyimlerden biri olabiliyor. Gerçeklikten kopmuş bir halde ortaya çıkan halüsinasyonlar ve ürkütücü hisler, sizi bu seyahatin içinde mahvedebilir.
Bad trip dediğimiz bu rahatsız edici durumun ne demek olduğuna, nasıl bir serüven yaşattığına ve daha evvel bu deneyimi yaşamış insanların bu anları nasıl tasvir ettiğini sizin için anlattık.
İlk olarak, psikozun ne demek olduğuna bakalım.
Psikoz, gerçeklikle ilişkimizin koptuğu zihinsel bir durum. Psikoz yaşadığımızda neyin gerçek olup olmadığını anlamayabiliriz, halüsinasyonlar görebiliriz, garip davranışlar yahut konuşmalar sergileyebiliriz. Hülasa, düşüncelerimiz ve algılarımız bozulur. “Bad trip” dediğimiz kavramda ise süreksiz psikotik ataklar yaşarız.
“Bad trip”in tesirlerini okumak bile kendinizi rahatsız hissetmenize sebep olabilir.
LSD ve mantar üzere uyuşturucu unsurlar, “bad trip”in sebep olduğu halüsinasyonlara yol açabiliyor. “Psikedelik”, yani hayal gördüren bu kimyasal unsurlar, sizi o an farklı bir dünyanın içindeymişsiniz üzere hissettirebilir ve bu dünya sizin için çok can sıkıcı olabilir!
“Bad trip”e girdiğinizde; kendinizi tuhaf bir niyet dünyasının ve çevrenin içinde bulabilir, gerçeküstü cisimler yahut varlıklar görebilir ve başınızdaki bu yerden çıkamayabilirsiniz. Hayal etmesi bile insanı oldukça rahatsız ediyor, değil mi?
Biraz daha ayrıntıya inecek olursak…
“Kötü yolculuk” ya da “ölüm tribi” olarak kabaca çevirebileceğimiz bu anlar, ferdi ve değişken. Tıpkı kişi, daha evvel yaşadığı “bad trip”, daha sonra deneyimlediğinden tamamen farklı bir serüven olabilir ve bu seyahat, herkes için öteki gelişebilir.
Daha net tasvir edecek olursak; vaktin durduğunu ya da çok süratli aktığını hissedebilirsiniz, çevrenizdeki olaylara karşı olumsuz kanılarda boğulabilirsiniz, bilinçaltı korkularınız yüzeye çıkabilir, intihara ve cinayete meyil edebilirsiniz, olağana dönememe korkusu yaşayabilirsiniz, çok paranoyaya kapılabilirsiniz, ani ve çok ruh hâli değişimleri yaşayabilirsiniz, sesleri ve/veya imajları içeren olumsuz halüsinasyonlarla karşı karşıya kalabilirsiniz.
Daha evvel “bad trip” yaşamış kimi beşerler, tecrübelerini şu formda anlatıyor:
Kişi 1: “Duvarlar ve tavan içeri yanlışsız eğildi, her şey eriyordu ve patlıyordu. Duş alan arkadaşım çıplak hâlde koşarak oturma odasına geldi ve “Bacaklarım siyaha döndü!” diye bağırdı.”
Kişi 2: “Duygularımdan büsbütün uzaklaşmış üzere hissediyordum. Tavan yüzüyordu, tuhaf girdaplar ve desenler oluşturuyordu ve uzun bir mühlet boyunca bunun nedenini anlayamadım. Tren istasyonunu bulmak için yolda sendeleyerek ilerledim. Yaklaşık yirmi dakikalık bir uzaklık, bir buçuk saatten fazla sürdü. Mısır gevreği paketlerine bakarak hayli vakit kaybettim. Bad trip tesirinden çıkmam ise 24 saatten fazla sürdü.”
Kişi 3: “Yolculuk bana bir kamyon üzere çarptı ve anında rahatsız oldum. Birinci başta bu yalnızca muhakkak bilinmeyen bir rahatsızlık hissiydi lakin çok geçmeden işler tuhaflaşmaya başladı; Öleceğime ikna oldum ve kimse beni sakinleştiremedi. Hiç hatırlayamadığım yaklaşık 30 dakikalık bir müddet vardı lakin sonradan, bana söylenenlere nazaran, hayatta kalabilmek için tıbbi yardıma gereksinimim olduğuna ikna oldum. Arkadaşım, ona bunu yapması için yalvardığımdan benim için ambulans çağırdı. Seyahatinin ortasında bir hastanede kendime gelmek beğenilen bir tecrübe değildi. Son kararım için arafta beklediğimi düşündüm. Bana yardım eden hemşirenin cennete inançlı geçişimi sağlamaya çalışan esirgeyici meleğim olduğunu sanıyordum. Konuta gitmek mi, yoksa orada kalmak mı istediğimin sorulduğunu hatırlıyorum, eve gitmenin’ Dünya’yı terk etmek ve Allah’la birlikte olmak manasına geldiğini düşündüm, bu yüzden kalmak istediğimi söyledim. Aslında arkadaşlarım beni oradan çıkarmak istiyordu lakin ben bana bir mevt kalım ültimatomu verildiğini sanıyordum.”
Kişi 4: “Masal kitapları diyarındayım. Çizgi sinema karakterlerinin eğlenmesi, kuşların cıvıl cıvıl olması, tüm bu memnun şeyler vardı. Lakin arkadaşlarımın söylediğine nazaran, yerde salya akıtarak spazm geçiriyordum. Biri başkasından, kusarsam diye bana bir çöp kutusu getirmesini istedi. İşte bu noktada işler daha da berbata gitti. BAM! Ben bir çöp kutusuydum. Hakikaten bir çöp kutusu olduğuma ikna oldum. Arkadaşlarımla irtibat kurarak onlara bir çöp kutusu olmama, hareket edememe ve konuşamamama karşın hayatta olduğumu anlatmaya çalışırken saatler geçmiş üzere geldi. Her şey tahminen 10 dakika sürdü lakin hayatımın en fecî tecrübesiydi.”
Kişi 5: “Döngüsel, hiç bitmeyen, dehşet verici düşünceler geçiyordu. Örneğin: “Şimdi öleceğim, kalıcı olarak şizofren olacağım…” üzere. Apansız ortaya çıkan korku yükseliyordu. Hayatımda hiç deneyimlemediğim biçimde paniklemeye başlamıştım. Sanrısal, psikotik olmaya ve sahiden yüksek sesle çığlık atmaya başlamıştım. “DÜNYADAKİ HER ŞEY BİZİ ÖLDÜRMEK İÇİN VAR!” diyordum.”