Nazilerin “Deney” İsmi Altında Toplama Kampındaki İnsanlara Yaptıkları ‘Deniz Suyu İşkencesi’: Suda Boğulmaktan Beter!
Deniz suyu azabı deyince tahminen de aklınıza boğma, denize bırakma üzere azaplar geliyor olabilir ama bu, onlardan çok farklı ve akla güç gelecek çeşitten.
Deniz suyu deneyinin ayrıntılarını ise kamptan kurtulup sağ kalan bir adam sayesinde biliyoruz. Hazırsanız bu deneyin ne vakit, kim tarafından ve kimler üzerinde uygulandığına bakalım.
Nazi deneyleri o kadar dehşetli ki savaş cürmü olarak kabul ediliyor.
Nazilerin İkinci Dünya Savaşı sırasında gerçekleştirdiği çeşitli insan deneyleri, savaş hataları olarak kabul edilen ciddi insan hakları ihlallerini içeriyor.
Bu deneyler ortasında çeşitli tıbbi deneyler, savaş esirlerine ve toplama kamplarındaki mahkûmlara yönelik makus muameleler, insan haklarına ters sterilizasyon uygulamaları ve benzeri etik dışı hareketler bulunuyor. Bunlardan biri de az sonra daha ayrıntılı bir biçimde bahsedeceğimiz “deniz suyu deneyi”.
Hans Eppinger isimli hekim, Avustralyalı bir fizikçiydi ve toplama kamplarında dehşetli vazifeleri vardı.
Eppinger, İkinci Dünya Savaşı sırasında kamplarda bulunan beşerler üzerinde dehşet verici deneyler yapıyordu. Avustralyalı tabip, çoklukla göçebe olan Romanyalıları kullanıyordu. İçeriğimizin konusu olan “deniz suyu deneyleri” için kullanılan insanların %90’ı da zavallı Romanyalılardan oluşuyordu.
Deneyin hedefi ise bir insanı içme suyundan ve yiyecekten yoksun bırakıp sadece deniz suyuyla hayatta kalmak zorunda bırakırlarsa neler olacağını, ne vakit ve nasıl öleceğini görmekti. Neden mi? Zira savaşlarda, pilotlarından biri tahminen de bunu yaşamak zorunda kalabilirdi.
Ayrıca deniz suyunu içilebilir hâle getirmenin yollarını da arıyorlardı.
Bunun için insanları kümelere ayrıldılar ve su, deniz suyu, işlenmiş deniz suyu ve tuzsuz deniz suyu verildi. Deniz suyu içenlerde kısa mühlet içinde şiddetli ishal, konvülsiyon, halüsinasyon, delirme ve mevt üzere ciddi fizikî ve ruhsal sorunlar ortaya çıkıyordu.
Bu acımasız deneyin detaylarını, kamptan sağ kalan Joseph Tschofenig sayesinde biliyoruz. Adamcağız, deneylere kendi gözleriyle şahit olmuştu. Söylediğine nazaran kurbanlar, yeni silinen yerleri yalıyor ve nemli bezleri emiyorlardı. Elbette yaşamaları da çok uzun sürmüyordu.
İkinci Dünya Savaşı’nın akabinde önde gelen Nazi hekimleri, Nürnberg’deki Milletlerarası Askeri Mahkeme’de adalet önüne çıkarıldı.
Yirmi tabip, “Savaş Cürümleri ve İnsanlığa Karşı Suçlar” ile suçlandı. Hekimlerin Nürnberg duruşmasında Dachau, Auschwitz, Buchenwald ve Sachsenhausen toplama kamplarında yürütülen sadist insan deneylerinin ispatları ortaya çıktı.
Nürnberg duruşmalarından bu yana dünya, Nazi hekimlerinin araştırma kisvesi altında kasıtlı cinayet işlediği gerçeğiyle yüzleşmek zorunda kaldı. Hans Eppinger, 25 Eylül 1946’daki duruşmasından tam bir ay evvel, kendini zehirleyerek intihar etti. Böylelikle yıllarca insanlara acımasız deneyler üzerinden çektirdiği acılar cezasız kaldı.
Naziler hakkındaki öteki içeriklerimiz: