Nefes Verirken Karbondioksit Salıyorsak Nasıl Oluyor da Yapay Teneffüs Yaparken Hayat Kurtarabiliyoruz?
Hepimiz insan hayatının temel gereksinimlerini biliyoruz. En büyük gereksinim, bildiğiniz gibi oksijen gazıdır. Nefes alırken oksijeni içimize çekerken dışarıya da karbondioksit gazı verdiğimizi tekrardan hatırlatalım.
Peki gelelim asıl soruya; karbondioksiti bedenimiz nefes verirken dışarı atıyorsa, nasıl oluyor da suni teneffüs bir insanın hayatını kurtarmaya yardımcı oluyor?
Öncelikle hususa yapay teneffüsün ne olduğunu ve nasıl yapıldığını açıklamak ile başlayalım. Sonuçta, bu birinci yardımı öğrenmek hayati derecede ehemmiyete sahip.
Suni teneffüs, hasta kişinin kalp yahut teneffüsünün durmasının akabinde, ağızla yapılan bir birinci yardım acil müdahale tekniğidir. Bu birinci yardımın gayesi, kestirim edilebileceği üzere hasta kişiyi hayata döndürmektir.
Tabii birinci yardım tekniği yalnızca yapay teneffüsle de hudutlu değil; hastanın kalbi durmuşsa, yapay teneffüsün yanında kalp masajı yapmak da hayati derecede kıymetli. Pekala, yapay teneffüs nasıl yapılıyor?
- İlk olarak hasta kişinin nabzı sayılıp, ağzı açılır. Daha sonra yabancı bir husus olup olmadığı denetim edilir, şayet yabancı bir unsur olması durumunda hasta sağ tarafa gerçek yatırılarak işaret parmağı yardımıyla yabancı unsur çıkarılır.
- Hasta düz bir yere yatırılarak hastanın sağ tarafına geçilir ve hastanın boynundan tutarak kaldırılır.
- Boynunu tuttuktan sonra hava yolu açılması sağlanır ve bu konumda sabit tutulur.
- Hasta kişinin iki burun deliği de sol el yardımıyla kapatılır. Akabinde hastanın ağzına ağzınız değecek biçimde güçlü bir nefes verilir.
- Bu süreç en az 15 kez tekrar edilerek hastanın göğüs kafesinin şişmesine ve nefes alıp almadığına bağlı olarak yapılabilir.
Bu bilgileri de kaptığımıza nazaran, gelin artık sizlere sorunun yanıtını açıklayalım.
İçimize çektiğimiz nefes sadece %21 oranında oksijen içeriyor.
Nefes aldığımızda içimize sırf oksijen dolmaz, aynı vakitte %78 nitrojen, %21 oksijen ve %0,04 karbondioksiti içimize doldururuz. Lakin o havayı dışarı verirken %78 nitrojen, yaklaşık %15 oksijen ve %5 karbondioksiti dışarıya salarız. Yani kendi başına zar sıkıntı nefes alan yahut hiç nefes alamayan bir hastanın içine yaklaşık %15’lik oksijen doldururuz.
Bu da alışılmış ki hastanın kendi başına aldığı yahut alamadığı nefesin yanında epey yeterli bir düzey olacaktır. Her ne kadar hastanın içine %5’lik karbondioksit doldursak da bu yalnızca hastanın uyandıktan sonra biraz uykulu hissetmesine neden olacaktır, yani karbondioksit %8’in üzerinde olmadığı sürece neredeyse hiçbir tehlike taşımaz.
Umarız ki bu bilgileri hayatınızın hiçbir devrinde kullanmak zorunda kalmazsınız diyerek bilgilendirme seansımızı sonlandırıyoruz. Daha evvel rastgele bir canlıya yapay teneffüs yahut kalp masajı yardımında bulunduysanız deneyimlerinizi okuyucularımızla ve bizlerle paylaşmanızı çok isteriz! Yorumlarda buluşmak üzere…