Onu Görmeseniz Bile Sesini Tanıyorsunuz: Hollywood Sinemalarındaki Ürpertici Sahnelerde Neden Daima Bu Kuşun Sesi Duyuluyor?
Harry Potter serisinin Azkaban Tutsağı sinemasında; Sirius Black, Harry ve Ron Whomping, Willow bölgesinden geçerken bu kuşun sesi duyuluyordu. Rick and Morty dizisinde ise Rick, galaksiler ortası tuvaleti kullanırken tekrar birebir kuş sesini duyuyoruz.
Kısacası bu sesi, sinema sahneleri biraz kasvetli bir havaya bürününce ya da tüylerimizi ürpertecek bir olay yaşanırken duyabiliyoruz. Öyleyse dalgıç kuşlarını başka kuşlardan ayıran özellik ne? Neden daima bu ses kullanılıyor?
Dalgıç kuşunun zihnimize kazınan sesi:
Öncelikle biraz dalgıç kuşlarından bahsedelim.
Suda yaşamaya adapte olmuş dalgıç kuşları; karadayken de ayakları üzerinde değil, göğüslerinin üzerinde dururlar zira bacakları, vücutlarının gerisine daha yakındır. Bu yüzden göğüslerinin üzerinden kayarak hareket edebilirler.
Avlarını su altında bulurlar ve suyun altında ortalama 90 saniye kalabilirler. Üstelik 70 metreye kadar dalabilirler. Yuvalarını karaya yapan dalgıç kuşlarının yavrularına erkekler ve dişiler birlikte bakar.
Pek çok göl olduğu için genellikle Kanada ve Amerika bölgelerinde bulunurlar. Birebir vakitte göç de ederler. Ancak sinemalarda, dalgıç kuşlarına rastlamanın imkânsız olduğu yerlerde dahi seslerini duyarız, çölde geçenlerde bile!
Peki bu kuşun sesini kullanan birinci sinema hangisiydi?
1981 yapımlı “On Golden Pond” filmi, dalgıç kuşu sesini birinci kullanan sinema oldu. Sinemada birçok sefer dalgıç kuşlarına da rastlıyoruz. Bu yüzden, daha sonra çıkan sinemalardaki üzere uygun olmayan yerlerde kullanıldığını söyleyemeyiz.
Hollywood sinemalarındaki bu dalgıç kuşu sesine olan takıntının ne vakit başladığına dair kesin bir kanıya varamasak da neden olduğunu az çok iddia edebiliriz.
Kuzey Amerika’daki bir kızılderili kabilesi olan Algonquinler, dalgıç kuşlarının doğaüstü güçlere sahip efsanevi yaratıklar olduğunu söylüyordu.
Filozof Henry David Thoreau, dalgıç kuşlarının “tuhaf insanlar” olduğunu yazmıştı. Dalgıç kuşlarının sesini de insanlara benzetmişti. Bir öbür filozof John Muir ise dalgıç kuşlarının sesini “tuhaf, üzücü, doğaüstü, kederli” olarak tanımlamıştı.
Dalgıç kuşları aslında bu sesi, arkadaşlarını ve eşlerini çağırmak için kullanıyor.
Bizim kulağımıza “acıklı bir ağıt” üzere gelen ve sinemalarda de buna uygun yerlere konulan ses, aslında kuşların bir nevi “Neredesiniz millet?” deme sesi. Karşılığında arkadaşları ya da eşleri de “Buradayım!” demek için birebir sesi çıkarıyor. Lakin bizim kulağımızda titreyişi çok daha farklı.
Üstelik dalgıç kuşlarının bu sesi çıkarırkenki perde tablosuna baktığımızda her şey daha da anlaşılır oluyor. Perdelerin alçalıp yükselme örüntüsü; özellikle bildiğimiz, dinlediğimiz Blues ve Soul müzik biçimindeki müziklerle örtüşüyor! Aşağıdaki, Nina Simone’dan “Feeling Good” müziği da dalgıç kuşunda olduğu üzere yükselip alçalan perdelere sahip!
Kısacası bu ses; bizde biraz melankoli, ıssızlık, biraz gerginlik üzere hisler yaratıyor.
Blues ve Soul müzikten aşina olduğumuz bu sesin ve perdesinin bizde yarattığı hisler, filmlerdeki yahut dizilerdeki ürpertici ve kederli sahnelerle örtüşüyor. Bu yüzden dalgıç kuşlarının asla bulunmayacağı yerlerde bile seslerini duyabiliyoruz.
27. saniyeden itibaren dalgıç kuşunun sesini duyabilirsiniz: