Onu Hayal Etmeniz Bile Ürpermenize Yetiyor: Tek Lokmada Bir İnsanı Yutabilecek Olan Titanoboa Hakkındaki Ürkütücü Gerçekler
Uzunluğunu ve tartısını düşününce bile tüyler ürperten bu yılan, adeta fantastik bir sinema evreninden fırlamış üzereydi. Periyodunda, öbür tüm canlıların korkulu rüyasıydı. Avını tek bir atakla öldürebilirdi.
Bu dev yılanın bulunduğu bölge, gezegenimizdeki birinci muzun filizlendiği yerdi üstelik. Orada araştırma yapan bilim insanları, bölgeyle ve Titanoboa ile ilgili çok değişik keşiflere imza atmıştı.
Her şey, 2002 yılında Kolombiya-Cerrejón’daki devasa kömür madenini ziyaret eden bir öğrencinin fosilleşmiş bir yaprak bulmasıyla başladı.
Öğrencinin buldupu fosil yaprak ilgi cazipti, bir vakitler bölgenin genişleyen bir ormana mesken sahipliği yaptığının işaretiydi. Daha fazla araştırma, fosilin Paleosen periyoduna ilişkin olduğunu gösterdi.
Bölgedeki araştırmalar çoğaldıkça, olağanüstü başka fosiller de ortaya çıktı. Dev kaplumbağalar, timsahlar, Dünya gezegeninde filizlenen birinci muz, avokado…
Araştırmalar sırasında, tarihi bir fosile daha rastlanmıştı.
Ayrıca devasa bir hayvan omuru daha vardı, daha evvel kaydı alınmış rastgele bir orman yılanına ilişkin olamayacak kadar büyüktü. Bölgede bulunan devasa hayvan omuruna yönelik teoriler, omurun ilişkin olduğu yılanın, onu gömen bir çamur kaymasına yakalanmış olduğu tarafındaydı.
Fantastik yılan, besin zincirinin en doruğundaydı.
Dev yılan Titanoboa, Güney Amerika’nın tropikal ormanlarında büyümüştü. Dinozorların mevti, besin zincirinin zirvesinde bir boşluk bırakmıştı ve Titanoboa bu boşluğu büyük bir zevkle kapatmıştı.
Bu efsanevi yılan, bir kutup ayısından bile iki katı kadar ağırdı. Gövdesinin en kalın kısmı ise, ortalama 1 metre genişliğindeydi. Sadece hayal etmek bile ürpermeye yetiyor…
İstediği her şeyi yiyebilirdi ancak o, çoğunlukla tıpkı tür canlıyla besleniyordu.
Çok büyük ve ağır olduğu için, muhtemelen hayatının birçoklarını habitatındaki nehirlerde geçirdi. Balinalarda yahut köpek balıklarında olduğu üzere; su, onun 2 tonluk gövdesini havada tutuyordu.
Yüksek ihtimalle, suyun altında nefesini bir saat kadar tutabiliyordu. Tahmin edilene nazaran, bu destansı sürüngen, her şeyi yiyebilirdi ancak genellikle balıkla besleniyordu.
Devasa yaratık; sıcak, nemli ormana mükemmel bir halde ahenk sağlıyordu. Kahverengi derisi; onu, çamurlu sularda sıvışırken kusursuzca kamufle ediyordu.
Titanoboa hakkında araştırma yapan kimi bilim insanları; avını sıkıştırarak ve boğarak öldürdüğünü düşünürken başkaları, hiçbir şeyden habersiz hayvanları pusuya düşüren bir anakonda gibi davrandığını tez ediyor.
Antik yağmur ormanlarının devasa yaratıkları ortasında bile kral, Titanoboa’ydı. Devrinin en yeterli yırtıcısıydı. Dinozorlar bölümünün T-Rex’i gibiydi.
Bu kadar bir hâkimiyet, akıllarda şu soruyu uyandırıyordu: Kuşağı neden tükenmişti?
Bilim insanları tam olarak emin değiller ancak iklim değişikliğinin bununla bir ilgisi olduğuna inanıyorlar. Titanoboa’nın şaşırtan boyutları, sıcak ikliminin sonucuydu. Bölgede bulunan bitki fosilleri, orman habitatının sıcaklığının ortalama 90 derece nemli olduğunu ve daha sıcak olabileceğini öne sürüyor.
Titanoboa üzere ektotermik hayvanlar, güçlerini ısıdan alırlar. Şayet hava soğuksa, güçsüz ve hâlsizdirler. Ayrıca, Titanoboa’nın karar sürdüğü yağmur ormanları vakitle yerini otlaklara bıraktı. Tüm bunlar, daha küçük sürüngenlerin ortaya çıkmasının ve kesin hâkimiyetlerinin yolunu açtı.
Bilim insanları bu teoriyi hâlâ tartışıyor zira şayet yanlışsız olsaydı günümüzdeki en sıcak ormanlarda, kertenkelelerin boyutlarının da büyümesi gerekirdi.