Orta Çağ’da Yaşadığı Rivayet Edilen İnsansı Yaratıklar

Orta Çağ yazılarında “canavarımsı” olarak addedilen bu topluluğun nitekim yaşayıp yaşamadığına dair birçok soru işareti var. Fakat bütün kanıtlar bu türlü bir halkın vaktinde var olduğuna delalet ediyor. Evrimsel olarak pek mümkün görünmese de Piri Reis’in haritası da bu kanıtlardan biri olarak kabul ediliyor.

Piri Reis’in haritasına da giren ve başları olmayan bu yaratıkların aslında Afrika’da bir halkı temsil ettiği kuvvetle muhtemel!

Nürnberg Kroniği’nde de (1493) ismi geçen bu topluluk, MÖ 600 ile MS 300 yılları ortasında yaşamış.

İnsanlık tarihinin çizimlerle birlikte anlatıldığı bir yazma eser olan ve Kitâb-ı Kutsal olarak da bildiğimiz Nürnberg Kroniği’nde bu kimselerin Mısır’ın güneyinde, Nil Irmağı boyunca Sudan’a kadar uzanan bölge olan Nubia’da (Nûbe yahut Nübye olarak da geçer) göçebe bir krallık olan Afrika halkını temsil ettiklerinden kelam edilir.

Ancak haklarında en detaylı bilgiyi veren Mandeville ise Afrika’nın tersine Güneydoğu Asya’daki Andaman Adaları’nda yaşayan bir halk olduğunu argüman eder.

14. yüzyılın ünlü İngiliz seyyahı John Mandeville, bu topluluktan bahseden bireylerden biridir.

Mandeville’in Kudüs’e giden hacılar için ele aldığı seyahatnamesi, İslam literatüründeki acaibü’l mahlukat adıyla bilinen ve bahsimizi oluşturan Blemmyae halkı üzere birçok enteresan gördüğü gizemli yaratıklardan bahsediyor. Yüzleri gövdelerinde olan bu halk için de şunları söyler: 

“Diğer taraftan başı olmayan, gözleri omuzlarında çıkmış nahoş bir halk vardır. Ağızları tıpkı at nalı üzere yuvarlaktır ve göğüslerinin ortasındadır. Bir öbür yerde ise gözleri ve ağızları sırtlarında çıkmış öbürleri var. Diğer bir yerde ise hızları dümdüz, burunsuz ve gözsüz beşerler yaşar, göz yerine iki tane küçük çukur bulunur ve düz, dudaksız ağızları vardır.”

Kaynaklarda omuzlarında gözleri olan başsız nahoş kişiler olarak tasvir ediliyorlar.

Kabul etmek gerekiyor ki başta kulağa çok mantıksız ve hayal ürünü gibi geliyor. Pekala farklı kaynaklarda çizilen bu tasvirler, herkesin ortak bir hayal gücünü mü tabir ediyordu? Şayet bu türlü değilse işin aslı neydi de bu beşerler bu hale geldi? Gelin, birlikte bakalım.

Genel bir kanıya nazaran, taşıdıkları “yüzleri açıkta bırakan cinste kalkanlar” yüzünden boyunsuz ve yüzleri göğsünde olarak bir efsaneye sebep oldukları düşünülüyor.

Piri Reis’in haritasındaki tasvirin “deccal” olduğu da söylentiler ortasındadır.

Başsız ve yüzleri göğüslerinde olarak farklı bir insan formu yaratılmaya çalışılmış ve bu efsaneler lisandan lisana yayılarak bir mühlet sonra bu şahısların gerçek oldukları düşünülmüş. Piri Reis’in haritasında deccal olarak öne sürülen çizimler de tıpkı kıssaya çıkıyor.

Geç Orta Çağ devrinde Andrea Bianco haritasında Blemmyae’lere ilişkin tasvirler bulunmuştur.

Bu üzere birçok Orta Çağ kaynağına ilham veren ve enteresan tasvirler çizilmesine öncü olan Blemmyae halkı gerçekte var mıydı, yok muydu bilemiyoruz lakin bildiğimiz tek bir şey var ki evrimsel olarak bu türlü bir şey mümkün görünmüyor. Bir efsaneden öteye gidemeyen bu hayal gücünün eserine baktığımızda Orta Çağ’dan öğreneceğimiz daha çok şey var.