Son Vakitlerde Lisanlardan Düşmeyen "Dişil ve Eril Enerji" Kavramlarını Bilim Ciddiye Alıyor mu Yoksa Gülüp Geçiyor mu?

Son Vakitlerde Lisanlardan Düşmeyen “Dişil ve Eril Enerji” Kavramlarını Bilim Ciddiye Alıyor mu Yoksa Gülüp Geçiyor mu?

Çok erkeksi hareketler sergileyenlere eril gücü, daha kadınsı hareketleri olanlara da dişil gücü yüksek yaftası yapıştırılıyor. Bu türlü bir şey olsa da bunun bilimsel olarak gerçek olduğunu söylemek biraz sıkıntı. Tahminen bu içeriği okuyup bizler hakkında da bir yorum yapacak olan küme vardır, onlar gelmeden duruma çabucak açıklık getirelim.

Aslında birden fazla insan gücün ne demek olduğunu bile bilmiyor. Söylenen her şeye inanılan o denli bir devirdeyiz ki “sahte bilim” de artık bilimden ayırt edilemez bir noktaya geldi. Her şeyden evvel şunu sormak gerekiyor: İnsan bedeninin bir “enerji alanı” var mı? 

Vücudumuz ısı üretiyor ve makul bir kütleye sahip, içerisinde sıvılar dolaşıyor ve milyonlarca elektrik sinyalini hudut sistemimiz aracılığıyla taşıyor.

Hâl böyleyken neden bu fizikî özelliklerin bir ortaya gelerek bir “enerji alanı” oluşturmadığını düşünmeyelim ki? Madem güç ve alan kavramları üzerine konuşuyoruz, öncelikle bu tabirlere bir göz atalım.

Enerjiyi bir işi gerçekleştirme kapasitesi olarak tanımlayabiliriz. Örneğin, bir litre akaryakıtın içinde potansiyel bir kimyasal güç bulunur. Bu akaryakıtın yanması, moleküller ortasında yeni bağların oluşmasına sebep olur. Bu da egzotermik bir kimyasal tepkinin başlaması demektir.

Eğer bu tepki bir motor içinde gerçekleşirse, kimyasal güç kinetik güce dönüşür ve motor hareket eder. Bu süreç sayesinde bir litre yakıtın içinde depolanan güç miktarını ölçebiliriz.

Evet, enerjiyi iş yapabilme kapasitesi olarak tanımlayabiliriz. Fakat tanınan kültürde, “enerji” terimi, kendi içinde kullanılabilen bir güç alanını söz ediyor.

Yani kısaca gücümüzü kendimiz kullanıp yönlendirebilirmişiz üzere bir algı var. Eril ve dişil güç kavramları ekseriyetle bilimsel bir temele dayanmaz ve çoğunlukla metafizik açıklamalarda kullanılırlar. Bilim, enerjiyi daha ölçülebilir tabirlerde ele alır, cinsiyetle ilişkilendirmez. Bu tabirler, ekseriyetle klâsik cinsiyet rolleri ve özellikleriyle ilişkilendirilen, kültürel ve metafizik inançlara dayanan kavramlardır.

Yani üzücü haber, bir insanın davranışlarını ölçerek onun eril ya da dişil enerjiye sahip olduğunu anlamak bilimsel olarak mümkün görünmüyor. Fizikte güç, iş yapabilme kapasitesini söz eder ve çeşitli formlarda var olabilir. Bugün ise bizim bildiğimiz enerji kavramı, büsbütün cinsiyetle bağdaştırılıyor.

Eril ve dişil güç için bilimsel bir desteğin olmadığını gönül rahatlığıyla söyleyebiliriz.

Özellikle Twitter, TikTok üzere toplumsal mecralarda bir dalga ögesi hâline gelen bu konuya ‘bilimsel’ olarak açıklık getirmek istedik. Bu güçleri istikrarda tutmak için bir de uygulanan garip ritüeller ortaya çıktı son yıllarda. Ancak hususa bilimsel açıdan baktığımızda bu kavramlar hiçbir temele dayanmıyor.

Sosyal medya lisanında eril güç, güç ve analitik fikir ile ilişkilendirilirken dişil güç daha çok hassaslık ve duygusallıkla özdeşleştiriliyor. Hatta bir devir tanınan olan tuzlu suyu baştan aşağı dökerseniz dişil gücünüz artıyormuş, biz o denli duyduk. (!)

Enerji, fizikî bir olgu olarak iş yapabilme kapasitesini tabir ederken eril ve dişil güç duygusal niteliklere atıfta bulunuyor.

Bilimin objektif ve ölçülebilir bir dünya görüşü sunduğu bir çağda, eril ve dişil güç tabirleri daha çok duygusal ve spiritüel açıklamalara hitap ediyor. Ancak bu tabirlerin kullanımı şahsî tercihlere ve inanç sistemlerine bağlı olarak değişir ve herkes tarafından tıpkı biçimde anlaşılan standart bir tarifleri elbette yok. 

Aslında işin içine biraz da toplumsal cinsiyet katılmış diyebiliyoruz çünkü toplumdaki algılar hasebiyle birtakım davranışlar dişilere, birtakım davranışlar erkeklere mahsusmuş üzere bir durum kelam konusu. Bu davranışların da rastgele bir cinsiyeti yok, bu da başka bir araştırma konusu.

Bu kavramlar insan bağlantılarını istikrarda tutmak için kullanılan tabirlerdir aslında. Yani işe fizik üzere somut bir bilimle yaklaşmaktan fazla daha soyut olana yöneliyor insanlar. Gül yağlarını sürünce bir bayanın dişil gücü artmıyor, beyin küçük bir plasebo oyunu oynuyor beşere.

Bu da nitekim söylenenlerin işe yaradığını düşündürüyor daha sonra. Olağan ki inanıp inanmamakta herkes özgür, biz sadece son devirlerde sosyal medyada türeyen bu kavramlara bir açıklık getirmek istedik.

Kaynaklar: Skeptoid, Science Direct