Antik Roma’da Bayanlara Yapılan Cinsel Taarruzları Okuyunca Uzun Mühlet Kendinize Gelemeyeceksiniz!
Bu usul durumlar 1000 yılı aşkın bir müddet karar süren Roma uygarlığında, kadınları istemedikleri şeyleri yapmaya zorluyor ve maalesef kanunlar da pek onlardan taraf olmuyordu. Kadınlar üstüne üstlük ekseriyetle hak etmedikleri cezalarla da baş edebiliyorlardı.
Peki, Antik Roma bayanları bu olaylardan nasıl etkilenmişti?
İlk olarak Sabine bayanlarıyla başlayalım.
Bazı tarihçiler Sabine bayanlarına yapılan istismarı, Roma emperyalizminin gelişiminde bir dönüm noktası olarak görür. Ekseriyetle Livy lakabıyla bilinen muharrir Titus Livius, periyodun öne çıkan tarih yazarlarındandır ve Sabine bayanlarının başına gelenlere, onun kaleme aldığı eserler sayesinde tanıklık ederiz.
Roma, Romulus’un hükümdarlığı sırasında sırf erkeklerden oluşuyordu ve Livy’nin tabir ettiğine nazaran bu hükümdar, komşu kabileden olan bayanları erkeklerle yaşamak üzere Roma’ya getirmek istedi.
Ancak kabileler bu fikre sıcak bakmadı ve Romulus, Neptün onuruna düzenlediği oyunlara tüm komşu ulusları davet etti. Bu aktiflik sırasında Romalı erkekler, Sabine bayanlarına karşı bir cinsel atak başlattı ve Sabine bayanlarının babaları, erkekler ortasında bayanlar uğruna kan dökülmesini önlemek için ortaya girdi.
Dönem içindeki Ovid isimli bir öbür muharrir, bir yapıtında, genç erkeklere aşka nasıl yaklaşmaları konusunda rehberlik etmeyi amaçladı.
Bu kitapta halka açık ortamlarda bayanlarla flört etmenin çeşitli prosedürleri açıklandı. Muharririn tabirlerine nazaran şenliklere katılan bayanlar, kolay hedeflerdendi. Ovid bu kitabında erkek okuyucularına, bir kartalmışçasına amaçlarını uzaktan seçmelerini tavsiye etmişti.
Yazar bununla kalmadı ve birinci Romalıların Sabine bayanlarını kaçırmasını, kendi kanılarıyla paralellik kurarak aktardı. Kısaca bu yolla Romalı erkeklerin bayanlara yönelik bu davranışları, cinsel dileklerinin peşinden gitmeleri için desteklenir hale geldi.
Yine Livy isimli muharririn gösterdiği kaynaklara nazaran Lucretia’ya gerçekleştiren tecavüz de Sabine bayanlarının öyküsünden pek de farklı değildi.
İçlerinde Etrüsk hükümdarının oğlu Sextus Tarquinius’un da bulunduğu bir küme genç asker, bir akşam kimin ahlaken daha dürüst bir eşe sahip olduğunu karşılaştırmaya karar verdi. Lucretia’nın eşi de karısının bu yarışta zafer kazanacağını sav etti.
Bu iddiayı duyan genç askerler, eşleri yokken karılarının ne yaptığını görmek için konutlarının yolunu tuttu. Meskenlerine giden erkekler, eşlerini öteki erkeklerle gördü fakat Lucretia, köle kızlarıyla yün eğiriyordu.
Ancak Etrüsk hükümdarının oğlu Tarquinius, Lucretia’ya tutkuluydu ve bu genç bayanın odasına gizlice girerek onu bir hançerle tehdit etti. Lucretia, ya Tarquinius ile birlikte olacaktı ya da ölecekti. Bu aşağılanmaya daha fazla dayanamayan Lucretia, intihar etti.
Antik Roma’da yaşananlar sadece bunlarla sonlu değildi.
Cumhuriyet devrinin başlangıcında Appius Claudius isimli bir aristokrat, Virginia isimli genç bir bayana cinsel akında bulunmaya çalışmıştı. Virginia, Appius’un birinci saldırısından kurtulmayı başardı ancak Appius, birtakım kurnazlıklarla hakim karşısında Virginia’yı hatalı çıkararak istediğini elde etmeyi başardı.
Virginia’nın durumundan haberdar olan birçok insan, epeyce öfkelendi ve Virginia vesilesiyle bu olaydan sonra yapılan birçok ıslahat, sıradan insanların özgürlüklerinin genişlemesine büyük katkılar sağladı. Bu sayede Romalılar için Virginia, tıpkı Lucretia üzere bir bağımsızlık simgesi haline geldi.
Bu devirde cinsel atak kanunları elbette yok değildi.
İlk imparator Augustus tarafından yasa dışı cinsel davranış ve taarruzları cezalandırmak emeliyle, Stupidum kuralları yürürlüğe getirildi. Bu kurallara nazaran bir erkek ile bir fahişe ortasındaki cinsel faaliyet yasaldı ama bir erkek ile dul ya da bakire bir soylu bayan ortasındaki cinsellik yasal değildi.
Ek olarak tecavüz faili, şiddet ya da hata yasası kapsamında hatalı sayılabilirdi. Cinsel atağa uğrayan bayanlar kendileri için şikayette bulunamaz, bunun yerine sorumluluk bayanların kocalarında ve babalarındaydı. Ayrıyeten tecavüzden karar giyenlerin cezası, kabahatin kademesine nazaran değişirdi.
MS 306 ile 337 yılları aralığında karar süren imparator Konstantin ise bakireleri tecavüzle alakalı olumsuz etkileyecek kanun değişiklikleri yaptı.
Yasalar, tecavüze uğramaktan rahatsız olanlar ve herhangi biriyle cinsel alakayı destekleyenler arasında bir ayrıma gitti. Bakire bir bayanın biriyle cinsel yakınlaşması tespit edilirse, yakılarak öldürülürdü. Bu kişi şayet rahatsızsa ve kendi iradesi dışında bir durum kelam hususuysa, daha hafif cezalara çarptırılırdı.
Neyse ki bundan yaklaşık 200 yıl sonra Justinianus devrine gelindiğinde, bu çeşit acımasız yaklaşımlar son buldu ve yeni yasalar çıkartıldı. Bu maddelerden biri; tecavüze uğrayan bayanların, bu olaydan sorumlu tutulmayacağına yönelikti.
Özetle Antik Roma’da bayanlara yönelik gerçekleştirilen cinsel akınlarda, toplumun büyük oranda bir eşitsizliğe mahkum olduğunu görmek mümkün. O periyotta kelam konusu bayanların şikayetleri nadiren dikkate alınırdı ve adalet, bir oldukça sıkıntı tecelli ederdi.