Yalnızlığı Lehinize Çevirerek Hayatta Çok Daha Başarılı Olmanızı Sağlayacak Prosedür
Blaise Pascal’a nazaran beşerler, var olmanın sessizliğinden korkar, sıkılmaktan çekinir ve sıkılmak yerine hedefsiz aktivitelerde bulunmayı yeğler.
Bu da problemlerimizden kaçmamıza ve beynimizi kandırmamıza neden olur.
Bu fikre nazaran insanların en büyük sorunu, yalnızlık sanatını öğrenememektir.
Günümüzde insanlığın en büyük özelliklerinden biri, irtibat kurmada tepe yapışımızdır. Teknolojik aygıtlar sayesinde tüm gezegene anında ulaşabiliyor, herkesten haber alabiliyoruz. Küreselleşme sonucunda insanlık birbirine daha da yakın. Bu durum her ne kadar olumlu olsa da, kimi negatif yanları da var. Gerçekten artık herkese bağlıyız, lakin kendimizden kopuğuz.
Pascal’ın tek başımıza bir odada sessizce oturamamamıza yönelik tespiti, günümüzde bu teknolojik gelişmelerle açıklanabilir. Her an bir beşere ulaşabilecekken, her an her şeyden haberdar olabilecekken; neden yalnız kalalım?
Cevap aslında yalnız kalmakla, yalnız hissetmek kavramlarının farklılığında yatıyor. Şayet yalnız kaldığınızda rahatsız oluyorsanız, bu kendinizi pek de tanımadığınız manasına gelebilir. Bu nedenle vakitle yalnız kalmaktan daha da nefret eder, kendinizden giderek daha fazla uzaklaşırsınız.
Kendimizden uzak kalabilmek için teknolojiyi kullanıyor olmamız, bunun kendimizden sahiden de uzak kalmamızı sağladığı manasına gelmiyor. Beynimizi kandırmaya çalışıyoruz; fakat bilinçaltımızda bu sıkıntılar devam ediyor ve bir mühlet sonra ruhsal rahatsızlıklar olarak geri dönüyor.
Aslına bakılırsa her insan, öz farkındalığının yüksek olduğunu düşünüyor. Herkes ne hissettiğinden son derece emin, ne istediğini biliyor, sorunlarını düzgün tahlil ediyor. Lakin gerçekte, işler hiç de o denli değil.
Böyle biri haline gelebilmek için, yalnız başınıza çok vakit geçirmeniz, kendinize çok vakit ayırmanız gerekiyor. Günümüz dünyasında bunu yapan insan sayısı hayli az, kendi sesimizi duymamamızı sağlayacak pek çok aygıt ve uygulama mevcut.
Pascal’a nazaran beşerler olarak her birimiz, sıkılmama haline bağımlıyız. Sıkılmamamızı sağlayan her şeye bu nedenle sıkı sıkı sarılıyor, vakitle alışkanlık haline getiriyoruz. Hayatımız için ziyanlı olan her alışkanlık, kökenini düşüncelerimizden ve yalnızlığımızdan uzaklaştırmasından alıyor.
Öylece durup düşünmektense, bomboş da olsa bir şeyler yapmak istiyoruz. Böylelikle kendimizi tanıyabilecekken, boşa vakit öldürüyoruz.
Bu nedenle Pascal’a nazaran bizler, yalnızlığı benimsemeliyiz.
Yalnız başımıza daha çok vakit geçirmeli, hobilerimize ve iç sesimize odaklanmalıyız. Hayattaki yerimizi, gayelerimizi, yeteneklerimizi sorgulamalıyız. Kendimizi tanıdıkça daha huzurlu, daha kararlı hale gelmemiz de mümkün olacak ve genel olarak hayata bakış açımız, epey genişleyecek.
O yüzden birinci fırsatta kendinize biraz vakit ayırmayı ve niyetlerinizle baş başa kalmayı deneyin…